Column week 12-2025
Arno Walraven en Harrie Maessen. Twee echte Häörder mannen zullen op toerbeurt iedere week een column schrijven op deze website. Iets over de actualiteit in de wereld, in Horn. Iets over wat ze bezig houdt. Een frisse kijk in de toekomst of een grijze blik naar het verleden. Het kan allemaal voorbij komen. Ik geef ze hier de vrije hand om hun verhaal te doen en wens u veel leesplezier.
 |
| Arno Walraven |
Grote broer
Als de Wilhelminatoren zomaar kan omvallen, kan zelfs de ivoren “Trumptower” van de ijdele 47ste Amerikaanse president wankelen. Het belangrijkste land, good old Uncle Sam, is de weg helemaal kwijt. De wereld is gek aan het worden. Tot voor kort was Amerika onze grote broer die ons in bescherming nam als dat nodig was. Dat gaf een goed en veilig gevoel. Ik had geen grote broer, maar er waren altijd oudere jongens als Wim Rijckx, Kees van Herten, Nico Kusters die een handje hielpen als dat nodig was. De Amerikaanse president heeft geen last van bescheidenheid. Hij is de enige, de grootste, de beste. Vindt hij zelf. Je zou op die post een verbinder verwachten. De manier waarop Trump de Oekraïense president Zelensky onlangs kleineerde en vernederde was echter onbeschoft, beschamend en getuigt van weinig niveau. Een ongelikte beer. Eerst je vinger opsteken, dan pas wat zeggen, jongetje. Botterik Trump en zijn tweede man Vance lieten hun ware gezicht zien, judassen die heulen met aartsvijand en agressor Poetin. Beangstigend. Iemand die van Gaza een luxe wellnessoord wil maken, muren wil bouwen om buurlanden, landen wil inpikken is voor mij geen knip voor de neus waard. Goed leiderschap begint met fatsoen en respect. Met waardigheid. Ik heb in mijn bestuurlijke carrière veel gezagsdragers meegemaakt. Goeie en betere. Succesvolle en pechvogels, zelfs brokkenpiloten. Het waren echter altijd mensen van enige statuur die wisten dat leidinggeven niet om jezelf draait. Mensen als Van Gerven, Van Riet, Zuidgeest, Smeets, Verhoeven hadden geen megalomane projecten nodig om aanzien te hebben. Zij hadden empathie, waren begaan met mensen en hadden de intentie het goede te doen. Niet met de borst vooruit, eerder nederig. Ze wilden niet meteen alles veranderen of vernieuwen. Vernieuwing veroudert overigens snel. Amerika beschermde altijd de zwakkere broers. En nu zet Trump het kleinste en kwetsbaarste broertje voor de ogen van de hele wereld in de hoek. Stomverbaasd aanschouwde iedereen zijn gedrag en dat van zijn handlanger Vance. Een wereldleider onwaardig. Miljarden zagen grote broer onzin verkopen en zijn gasten schofferen. Dan ben je voor mij grote broer-af. Er is niets ergers dan een idioot die denkt dat hij geniaal is. Tóch: Twéé idioten. Ook zijn vice-president is uit hetzelfde dorre hout gesneden. Ego’s die erop uit zijn anderen te kleineren. Vance stond bij ons op de hagelslag, alleen schreven we Venz. En Donald kenden we van Donald Ducks grote mond. Daar houdt de vergelijking op. David Bowies This is not America heeft voor mij ineens een andere betekenis. Dicht bij huis wil men een soort Wilhelminatoren bouwen. Alleen noemen ze deze toren de Siebrandtoren. Babylon aan de Maas. Midden in een authentiek open landschap moet een bouwwerk van 80 meter hoogte verrijzen, met als bijzondere attractie uitzicht op mestverwerkingsfabrieken. Complete waanzin, uit de koker van sluwe ontgrinders en zogenaamde grote broers die op weg zijn naam te maken door het landschap te verknoeien. Laat nu en hier een Zelensky de vinger opsteken.
Arno Walraven, 23 maart 2025